Aardbeienprut maken

Aardbeienprut.

Vanmorgen was ik zowaar om 7 uur al op! Het is een prachtige dag, zonovergoten! De temperaturen zullen stijgen en daar maak ik graag gebruik van. Straks maar eens richting volkstuin want er is veel te doen zag ik gisteren. Maar vanochtend eerst bezig in huis. Gisteravond ben ik aardbeien gaan plukken, die willen graag a.s.a.p. verwerkt worden in een prutseltje. Van de winter ben ik begonnen van die plastic fruitbakken uit de supermarkt te bewaren en die komen goed van pas. Er past ongeveer 800 gram aan zomerkoninkjes in. Ze gaan een paar keer mee en ik gooi ze pas weg als er scheuren in komen. De aardbeien gewassen met de kroontjes er nog aan, anders lopen de vruchten vol met water. Vervolgens ontkroon je ze, de kroontjes gaan in de compostbak. De aardbeien op het vuur in een grote pan, beetje vers citroensap erbij en koken maar. Omdat ik suikervrij eet, gaat er na 15 minuten koken een ons palmsuiker in. Dan laat ik het mengsel nog 15 minuten koken en stamp de vruchten extra fijn met de zuurkoolstamper. Daarna overgieten in schone en gesteriliseerde potten. Steriliseren doe je door ze omgekeerd op een bakplaat op 140 graden te ‘bakken’. Dan de schroefdeksels erop, omkeren en zo lang laten staan als een kopje pepermuntthee. Dat wil zeggen: als ik verse pepermunt uit de voortuin heb geplukt en dan de fluitketel laat loeien, zijn er ongeveer 5 minuten verstreken en kunnen de prutseltjes weer in hun normale positie worden gezet.  Dan kun je lekker van je theepauze gaan genieten.

Een nadeel is dat palmsuiker veel duurder is dan gewone suiker. Het kost bij de toko € 3,50 voor 250 gram. De palmsuiker bindt slecht omdat ik zo weinig toevoeg aan een kilo aardbeien. Maar als ik per kilo vruchten een kilo palmsuiker gebruik, wat eigenlijk wel zou moeten, ben ik 14 euro kwijt. Dat is me natuurlijk te gek. Ik maak dan ook geen jam maar ‘aardbeienprut’ zoals ik het op de etiketten schrijf. Het is heerlijk om toe te voegen aan je yoghurt, kwark of om ijs van te maken. Ik heb er al heel wat smoothies en toetjes mee gemaakt. En ik hoef voorlopig geen fruit te kopen! Alle potjes die vol met het heerlijke rode prutseltje zitten, gaan op de plank in de schuur. De ruimte heb ik redelijk weten te verduisteren met een rolgordijn, want je moet je brouwsel koel en donker bewaren. In de koelkast neemt het teveel ruimte in. Als extra duisternis leg ik een theedoek over de potjes en flessen en klaar is de voorraad.

 

De volkstuin

 

Vanmiddag ben ik op de fiets gestapt naar de tuin. Met dit mooie zomerweer vind ik de auto te benauwd en altijd te duur, de fiets daarentegen kost weinig. Meestal ga ik eerst even zitten op een tuinstoeltje en kijk ik wat rond. Naar de gewassen, het onkruid en de blauwe lucht. De vogels vliegen langs de dijk op de achtergrond, de wind ruist in de boomtoppen zodat deze traag meedeinen en de hommels zijn zoemend aanwezig. Het is een prachtig stukje natuur. Vandaag is zo’n dag dat menigeen aan het strand gaat liggen bakken, want eindelijk kan het. Het is dik boven de 20 graden. Maar voor mij geen passieve activiteit. Voor de kleur zou het leuk zijn, maar bruin worden kan overal. Mijn  witte melkflessen mogen best een volkoren kleurtje krijgen, dan is pas echt alles biologisch gezond. Dus stroop ik mijn broek op tot boven de knie en ga aan het werk. Bij de tuinbonen is het flink wieden en schoffelen, ook bij de tomaten en de pompoen. Rond de venkelknollen maak ik de aarde zichtbaar. Er kan weer daglicht bij komen en de dreigende verstikking is teruggedraaid. De zomerkoninkjes zijn ontdaan van rotte en aangevreten exemplaren, die leg ik op de compostbult en zet de slakken er bij die ik red uit het grote net. Sommige slakken hebben geprobeerd het net hun huis in te trekken en ik krijg ze er dan ook niet meer van verlost. Die moet ik laten zitten. Hier en daar tref ik een inmiddels leeg huisje aan.  Het net is niet voor niets gespannen, de vogels weten mijn tuin te vinden. Ondanks de bleke kleur van de bieslookbloemen, zijn er heel wat bontje bipsjes aan het rondvliegen. De bloemen van de klaver vinden ze ook nog steeds interessant. Het is lekker rustig op de tuin, bijna geen buren aanwezig. Misschien kijken ze thuis naar de Tour de France of vinden ze het te warm. Ik kan niet zo best tegen alles dat boven de 20 graden zit maar zolang de wind waait, is het voor mij wel uit te houden.

Aha, er komt een buurman naar me toe en we maken gezellig een praatje. Meestal over de toestand op de tuin en later over die in de wereld, zo ook deze keer. Nee het is niet best, voor oud en jong, daarom haal ik mijn eten van de tuin. De ouderen die nu rond de tachtig zijn hebben geen pensioen want dat bestond toen niet vertelt hij. Alleen een AOWtje en dan dat eigen risico van je zorgverzekering… erg duur, de € 350 moet je maal 2 doen omdat je samen bent op 1 inkomen. Het is inderdaad niet best, heb je je hele leven gewerkt, wordt er veel van je afgepakt. Ik als ondernemer heb nergens recht op vertel ik hem op mijn beurt. Een uitkering voor zzp-ers kan ik misschien wel krijgen, maar het is een lening. Hoe kan ik nou een lening terugbetalen als ik nu al te weinig heb? Vreemd, een lening lijkt er alleen te zijn voor mensen die het kunnen betalen maar dan heb je ook niks nodig. We maken een grapje dat ik maar beter aardbeien kan verkopen, een bordje in de tuin zetten en klaar. We gaan ieder ons eigen weg en ik stort me op het aardbeienbed. Geen eurotekens in mijn ogen maar wel een mooi plaatje van een hele rits potjes dat me een rijk gevoel geeft. Ook de sla is klaar en ik pluk hem voordat ie in het zaad kan schieten. De bietenknollen zien er goed uit, die ga ik morgen verwerken in een haringbietensalade. De koolrapen trek ik uit de grond want ze zijn inclusief gele bloemen zo groot dat ze in de weg staan. Die snij ik morgen los van het loof, daarom heb ik ze nu afgedekt met een oud raam. Ben ik toch het zakmes vergeten. Hopen dat de muizen mijn maaltijden met rust laten want op de fiets kan niet alles mee. Voldaan en uitgewaaid fiets ik terug naar huis met 2 bakken aardbeien, een krop sla en 3 bieten met loof. Eenmaal thuis en uitgepakt vind ik de Tour de France een heel goed plan en pak er lekker een bakje opgiet koffie bij.